Bijna bij Poço Azul

We wilden nog wat hortensia's voor in de voortuin en die 'verplanten' we tegenwoordig.

In de buurt van Maia groeien, in een hoge berm, onder allemaal hedychiums allemaal kleine hortensiaplantje.

Een keer per (half?) jaar worden de hedychiums met strimmers gekortwiekt en de vhortensia's worden dan automatisch meegenomen, dus eigenlijk redden we er een paar :-)

Maar dat zouden we laat op de middag doen, eerst gingen we naar Poço Azul.

De auto parkeerden we aan de overkant van dit leuke dorpspleintje in Achadinha. 

Dit plein is een historische site en een monument voor de Portugese Burgeroorlog.

Paul had gezien dat de wandeling naar Poço Azul 800 meter was, maar dat klopte niet met de kaart op het info bord, dus gingen we wel kijken.

Paul had gedacht dat het een korte wandeling van 800 meter zou zijn, maar dat klopte niet met de kaart op het bord aan het begin van de route.

Er stond een bordje met een pijl dat de wandelroute aangaf en dat volgden we en gingen het straatje rechts naast monument/fonteintje in en na 100 meter liepen we al langs deze koeien

Het pad ing hoger en zagen we niet lang daarna de oceaan.

Een stukje verderop kwamen we langs die huisje. Het zag er niet uit als er mensen wonen maar ook weer niet echt heel onbewoond, dus misschien is het wel een soort vakantiehuisje.

We kwamen voorbij een hek gemaakt van boomstammen en takken en konden zien dat de oorspronkelijke route van het pad daar tot voor kort langs ging.

Waarschijnlijk is er een landslide geweest, dus dat verklaarde voor ons de lange lus die we zouden moeten maken.

Wij liepen dus verder, maar ook op dit pad moesten we onder omgevallen bomen door.

Aan het eind van de kloof was er een houten bruggetje gemaakt.

Het pad waar we vanaf kwamen liep eigenlijk ook best vlak langs de kloof, alleen had je dat niet in de gaten door al het groen langs de kant.

Het pad aan de andere kant van de kloof ging omhoog, was vrij smal en er groeide niets naast...

We liepen nog een stukje verder, maar met de kaart in mijn achterhoofd, zag ik het niet zitten om nog verder te gaan, dus zijn we omgedraaid.

 

Terug bij de auto snapte Paul helemaal niet hoe het kon dat de rood -gele route die kant  op wees en totaal niet klopte met water op de kaart te zien was.

Ik heb uiteindelijk de Geocachingkaart op wandelroutes gezet en zag toen dat het weggetje rechts van het monument een shortcut is en dat we bijna wel bij Poço Azul waren, misschien 100 meter na de bocht...

Het afgesloten pad had alles nog eens extra verwarrend en onoverzichtelijk gemaakt.

We zijn van plan om opvouwbare wandelstokken te kopen en als we die hebben gaan we nog wel eens terug.