Faial Dag 5 - O Poço en de Botanische tuin

 En dan wilden we vandaag ook nog de Botanische tuin gaan bekijken, maar vanaf Pedro Miguel daar naar toe kwamen we vlak langs een cache die we ook nog even wilden gaan zoeken.

Hij bracht ons door een dorpje en daarna ging de weg the middle of nowhere in tot hij doodliep tegen een bospad aan.

We parkeerden de auto en terwijl we naar het bordje Poço das Asas liepen, zagen we in snel tempo wolken aankomen in het weiland naast ons.

We hadden geen idee waar we zouden komen, Poço is een bron, maar we zagen alleen een picknickplaats.

Helemaal aan de zijkant bleek een trap te zijn en toen we naar beneden liepen kwamen we bij een droge rivierbedding.

Aan de andere kant, bijna helemaal verscholen in het groen, was de bron.

Wat een schitterend plekje, als hier geen cache gelegen had waren we er nooit gekomen.

Vanaf de bron moesten we slingerend een heuvel af om bij de Botanische tuin te komen.

We stopten weer even op een miradouro en toen bleken we er boven te staan.

Naast ons hing een buizerd in de lucht, op zoek naar een prooi.

Het waaide enorm hard en ik moest mijn camera tegen de auto aanhouden omdat ik hem zelf niet stil kon houden, maar de buizerd was zo vriendelijk om te blijven hangen en het is me gelukt om een aantal foto´s van hem te maken.

Ook kwamen we langs de molen die je altijd op foto´s ziet met Montanha do Pico op de achtergrond.

Aangezien die vandaag helemaal in de wolken verdwenen en de toegang tot deze molen ook afgesloten was heb ik even een foto vanaf de straat gemaakt.

Eenmaal in de botanische tuin keken we eerst naar een interessante film over alle planten op de Azoren, dat er een zaadbank is van alles wat er groeit en hoe ze dat allemaal doen.

Daarna wandelden we door de tuin.

In het stukje waar fruitbomen groeien stond ook ananas, ik blijf het toch altijd bijzonder vinden om dat te zien groeien.

Er was een heel stukje met schitterende drakenbomen.

En er waren veel vijvers aangelegd.

We keken rond in de orchideeen kassen,

wandelden door een kleine jungle

en keken rond in de kruidentuin.

Daar vond ik de kerrieplant heel bijzonder. 

Het heeft niets met de specerij te maken, maar hij ruikt enorm naar kerriepoeder.

Het was een mooie botanische tuin en weer totaal anders als die bij ons op het eiland.

Op de terugweg reden we nog even over het militaire domein vlak boven het huis.

Dat is een eenrichtingweg en we kwamen nu precies vanaf de goede kant.

Zo kwamen we ook nog langs het observatorium, dat we vanaf veel kanten hadden zien liggen.

De weg kwam uit op het parkeerterrein van de Continente, dus dat kwam mooi uit, konden we gelijk boodschappen doen voor het eten van vanavond.