Faial Dag 6 - Vier musea

 Vandaag zou het slecht weer worden: storm en veel regen en daarom zouden wij vandaag 4 musea gaan bezoeken.

Omdat die pas om 10.00 uur open zouden gaan hebben we eerst uitgeslapen.

Even voor tien uur stonden we bij Porto Prim voor Fabrica da Baleia, het museum in de oude walvisfabriek, maar ook na tien uur ging die niet open, maar het zou kunnen dat degene die het moest openen vertraging had, dus gingen wij verder

langs het strand waar we deze drieteenstrandloper over het strand zagen lopen :-)

Vlak naast Fábrica da Baleia is Casa dos Dabney, waar drie generaties van de Familie Dabney centraal staan.

De familie kwam uit Boston en vestigden zich in 1804 op Faial.

Ze hadden veel zakelijke en sociale invloed in Horta, vestigeden scheeps- en walvisvaartbedrijven en dienden ook als consul van de Verenigde Staten. 

Kleding uit andere tijdperken vind ik altijd leuk om te zien, maar ik vroeg me wel af hoe ze het volhielden, zo ingepakt, in dit warme vochtige klimaat.

De familie was ook kunstzinnig, deze getekende pagina vind ik schitterend.

 Ze maakten graag en veel foto´s en hebben het hele dagelijkse leven op Faial in die tijd vastgelegd.

De foto´s werden als een soort diavoorstelling op een tv scherm getoond en dat was heel interessant om te zien.

Vanuit het huis kijk je uit op Porto Pim.

 Het Aquário de Porto Pim stond als volgende op het lijstje.

Hier verzorgen ze diverse vissoorten uit de Azoren, voordat ze naar buitenlandse aquaria gaan en het leek ons leuk om de vissen die we al snorkelend zien (en ook anderen) nu in een aquarium te kunnen bekijken.

We vroegen aan de meneer achter de balie van Casa dos Dabney hoe we bij het Aquário moesten komen, want de weg langs het water was afgesloten en de hoger liggende weg was verboden.

Hij vertelde dat het tijdens de orkaan van 2019  zo beschadigd was dat ze moesten sluiten en omdat er geen geld is om het opnieuw op te bouwen, bestaat het niet meer.

Dat was dus een museum minder vandaag.

Weer terug bij Fábrica de Beleia was het hek nog steeds gesloten.

Nu hing er wel een bordje dat zich het recht voorbehouden te sluiten bij bepaalde weersomstandigheden, maar zo slecht  leek het ons vandaag nu toch ook niet.

Dan maar naar Museu de Scrimshaw.

We parkeerden de auto aan het begin van de haven, waar ik nog even een foto maakte van het kleine molentje dat halverwege de berg staat.

Museu de Scrimshaw, met de grootste particuliere verzameling scrimshaw ter wereld, is te zien in een ruimte boven Peter´s Café Sport.

De stoepen langs de haven zijn versierd met allemaal motieven en deze walvis is voor de deur van Peter´s.

We moesten door de gezellige bar, waar net een tafeltje vrij was, dus maakten we van die gelegenheid gebruik om koffie te drinken met een pastei de nata erbij.

Toen Paul dat bestelde en gelijk kaartjes voor het museum wilde kopen, kreeg hij te horen dat het vandaag A Implantação da República, oftewel Dag van de Republiek was en dat alles vandaag gesloten was.....

Nou zijn wij even gezakt voor de inburgeringskursus....:-)

Het café hangt van boven tot onder helemaal vol, er is nergens een vrij plekje meer, zelfs het plafond hangt vol met vlaggetjes.

Toen we naar buiten liepen keken we recht tegen deze reclame aan en ik herkende het als werk van Pedro Braia.

Nou dat werden dus geen musea meer vandaag en aangezien het echt geen weer was om lekker buiten te zijn, zijn we terug naar het huis gegaan.

´s Middags begon het zo hard te regenen en te waaien dat het groene scherm tussen deze tuin en van de buren los raakte, de stokjes vlogen los en zodoende knalde er ook een bloempot kapot.

Wij zijn binnen gebleven en hebben ons bezig gehouden met de dingen die we altijd ´s avonds doen: uitzoeken wat we de volgende dag gaan doen, foto´s uitzoeken, caches loggen enz.

En zo´n onverwacht rustig dagje was helemaal niet erg.