Lockdown dag 384

 Paul is nog steeds bezig met het opmaken van een aantal vrije dagen voor eind april en omdat het vandaag droog zou blijven, nam hij vandaag vrij.

Toen we vorige week in Sombreffe waren hadden we gezien dat er nog een rondje van een serie caches ligt en die gingen we vandaag zoeken.

We parkeerden de auto een stuk verderop in het dorp, op een mooi pleintje, waar niet alleen parkeer gelegendheid was, maar ook bankjes, een fontein, een petanquebaan, een tennistafel tafel en een speeltuin.

Omdat  deze parkeerplaats bij cache #3 ligt moesten we voor de eerste cache even heen en weer lopen en dat ging gelijk al een heuvel op.

Ook voor de tweede cache moesten we zo'n 150 meter heen en weer, maar daarna begonnen we aan het rondje.

Vorige keer hadden we op de kaart gezien dat Sombreffe ook een kasteel heeft (uiteraard) en nu kwamen we er dan ook langs.

Een apart kasteel met al die verschillende torens.

Normaal (zonder Covid maatregelen) wordt het gebruikt voor feesten en er zit de praktijk in van een orthopedisch chirurg.

Ook vanaf de andere kant was het een mooi gezicht.

De andere kant op was het uitzicht ook mooi.

Onderweg kwamen we langs dit mooi plekje. 

Hier hebben we heerlijk in het zonnetje een broodje zitten eten.

Ergens verderop zagen we 1 zwaluw vliegen, toen we dichterbij kwamen ging hij op een elektriciteitsdraad zitten.

Het spreekwoord klopt helemaal want het is nog (lang) geen zomer :-)

Hier en daar stonden wat huizen en ik vond dat deze wel schitterend uitzicht hebben zowel aan de voor- als de achterkant.

Vanuit de verte dacht ik dat dit een veldje met schapen was, maar het bleken geitjes te zijn.

Verscholen achter deze enorme bomen ligt Le Petite Château de Sombreffe.

Een paar tuinen verderop zat deze kikkerkoning, die is vast op weg naar het château.

Ik heb ook een mapje met zonnewijzers en het is altijd leuk om er ergens eentje te ontdekken.

Deze, met de zon en de maan, vind ik erg mooi.

De bloemetjes die we vandaag het meest gezien hebben zijn deze paarseblauwe aubrieta, ze stonden werkelijk overal; zo vrolijk.

En ook vandaag zagen we de watertoren weer, nu vanaf de kant waarvan we hem nog niet gezien hadden.

Ook kwamen we over een aantal sentiers (voetwegen) die we zonder de caches nooit gezien zouden hebben.

Even leek het erop dat we weer bij de watertoren uit zouden komen, maar er was nog een weg die eerder rechtsaf ging.

Ik ben niet echt een hondenmens, als klein kind ben ik gebeten door een hond die ik heel goed kende, maar dit hondje en ik werden vrienden :-)

Voor een huis stond een vrij groot kapelletje en daar zochten we een cache.

Tussen het hekje van de tuin en de struik bij het kapelletje waar wij de cache zochten kwam er ineens iets gekropen.

Ik dacht eerst dat het een kat was, maar het bleek dit hondje te zijn.

Hij kwam heel enthousiast op me afgelopen, maar toen ik een gebaar maakte dat hij moest gaan zitten (want hij verstaat natuurlijk geen Nederlands :-) ) deed hij dat keurig.

Ook kefte hij niet maar was hij heel lief en stil.

Ik vond het echt zo'n lief hondje dat ik hem op de foto heb gezet.

We wandelden verder naar het lelijke kapelletje waar we vorige week al even een cache uit deze serie gezocht hadden en hier hebben we nog een broodje zitten eten.

Hierna kwamen we weer terug in het dorp. Dit is de achterkant van een soort holle toren, het is ook een kapelletje waar een groot Jezus aan het kruis beeld in hangt.

Dit kleine kapelletje staat op een mooi open plekje  op een voetweg.

Aan het begin van de dag hadden we deze kerk in de verte gezien, nu liepen we er recht tegenaan toen we uit een sentier kwamen.

Ook hier staat het plaatselijke oorlogsmonument bij de kerk.

Ik vind het een mooi monument.

Toen we om de kerk heenliepen kwamen we langs enorme grote, oude bomen.

Daar keken we naar en toen zagen we een bordje bij het huis staan, dus liepen we er naar toe om te kijken wat voor huis het is.

Het blijkt het hoofdkwartier geweest te zijn van Veldmaarschalk Blücher, die zijn leger leidde tegen Napoleon Bonaparte in de slag om Waterloo.

We wandelden verder rondom de kerk.

Aan de overkant van de kerk is het gemeentehuis en het viel ons op dat er hier enorm veel insectenhotels stonden.

Tijdens onze wandelingen hebben we al heel vaak bijenkorven gezien, maar we zagen nog nooit dat ze achter een hoog, afgesloten hekwerk stonden.

 Inmiddels hadden we de hele serie caches gevonden en gingen we weer richting de auto.

Naast het gemeentehuis stonden ook weer insectenhotels en was er een vijver aangelegd voor allemaal waterdieren.

De allerlaatste cache van vandaag zochten we bij weer zo'n klein kapelletje, ik vind ze toch wel apart.

Er liggen nog meer caches in deze omgeving, maar voor vandaag hadden we genoeg gewandeld, dus we komen nog wel een keer terug.

Onderweg wilden we nog even een cache zoeken bij een oud bushokje.

Dat wilden we vorige week al doen, maar toen stond er net iemand op de bus te wachten.

Nu was er niemand, maar was er in de loop van de dag een stukje weg afgezet, waardoor al het verkeer over een baan moest.

Er was een stoplicht en de auto's stonden dus stil voor die bushalte, niet echt handig om te zoeken.

Vanuit de auto heb ik deze foto gemaakt, omdat ik het meisje met de ballon zo leuk vind, volgens mij heb ik die ook in Parijs gezien.

We waren mooi op tijd thuis voor het eten en voor Vlieger- Musical avond.

Op The Show Must Go On, was een toneelstuk Julius Ceasar, van Shakespeares en aangezien ik daar totaal niet van hou heb ik een dvd gepakt en fijn naar een Rogers & Hammerstein musical gekeken.