Paul en ik vinden worteltaart en pumpkin loaf erg lekker en ik kan me herinneren dat we in Canada wel eens zucchinni (courgette) taart gegeten hebben, dus toen ik dat in het maart magazine van Continente zag staan leek me dat wel wat om te maken.
Het recept heet Bolo de curgette e frutos secos, maar hoe vaak ik het ook doorlas, de frutos secos (gedroogde vruchten) kon ik nergens terug vinden.
Maar goed, ik ging aan de slag volgens de bereidingswijze en ondertussen dacht ik een paar keer bij mezelf, dat zou ik anders doen of daar zou ik minder van doen (suiker), maar ja, ze zullen zo'n recept toch uitgetest hebben en als ik dan dingen ga veranderen....
Toen het beslag klaar was om de vorm in te gaan had ik al in de gaten dat het veel te veel was.
Gelukkig had ik net een nieuwe vorm erbij gekocht, dus toen werden het er twee.
Vijftig minuten op 170 graden was te weinig, dus liet ik ze langer bakken en toen ik ze eruit haalde leken ze wel aardig, maar hoe langer ze eruit waren hoe platter ze werden.
Nou het werd een grote teleurstelling want ze waren echt niet lekker; veel en veel te klef (volgens mij moet de courgette beter eerst een paar uur uitlekken) en mierzoet; alsof je zo een hap uit de suikerpot nam.
En hoe zonde ik het ook vind van alle ingrediënten, deze twee zijn de prullenbak ingegaan en een volgende keer bak ik gewoon weer een pumpkin loaf.
1 opmerking:
Hè, wat jammer. Ik kan het niet uitstaan als een recept niet blijkt te kloppen.
Een reactie posten