Hoog boven Povoação is de Alameda de Plátanos: de platanen laan.
Het is een van de laatste lanen op de Azoren die nog zijn oorspronkelijke karakter heeft.
De weg is van rode aarde en aan beide kanten staan platanen, meer dan 600 in totaal.
Men wilde deze weg asfalteren en de platanen kappen, maar daar is veel protest tegen gekomen en die plannen zijn nu gelukkig van de baan.
Wij gingen deze laan wandelen en parkeerden de auto in het midden, op een kruising bij een melkverzamelpunt, een huis, een 'fabriek' en een enorm kruis en de afbeeldingen van de kruisweg.
Als ze in blad staan en de hortensia's die er tussen staan bloeien moet het helemaal schitterend zijn.
Aan beide kanten waren weilanden en daar liepen uiteraard koeien in.
Soms dichtbij en dan staan ze je heel nieuwsgierig aan te kijken, zoals dit kalfje.
Ik weet niet waarom, maar ik vind rode aarde erg mooi.
Halverwege ligt een heel groot huis met een lange oprit, waar ook platanen langs stonden, helemaal in stijl.
Het weer werd steeds beter, de wolken waren inmiddels een stuk weggetrokken en zo hadden we mooi uitzicht alle kanten op, de zon kwam zelfs tevoorschijn.
Aan het eind van de laan kwamen we bij een brug, waar ook nog een huis was. Die mensen wonen toch echt van alles en iedereen verlaten.
Dit water loopt door Povoaçao naar de oceaan.
Toen we terug liepen zagen we aan de andere kant van de laan de wolken ook optrekken.
Weer terug bij de auto maakte ik een foto van Fábrica dos Avós (fabriek van de grootouders).
Wat er precies gemaakt wordt/werd weet ik niet, maar ik las dat het een oude cichorei fabriek is.
Wij hadden brood, bolo's en brie meegenomen en hebben dat, bij gebrek aan bankjes of picknick tafels, in de auto opgegeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten