Nadat we thuis kwamen begon een nieuwe storm en hebben we de hele week binnen gezeten.
Zondag was het heerlijk zonnig weer, maar waaide je nog steeds uit je kleren vandaan, dus ook toen bleven we binnen, maar gisteren was de wind dan eindelijk een heel stuk gaan liggen en gingen wij eropuit.
We gingen weer een paar caches doen die op de 'secundaire' weg (meer een karrenpad op sommige stukken) tussen Ribeira Grande en Lagoa liggen.
De auto parkeerden we in een stukje gras aan het begin van het weggetje en liepen onder het viaduct door naar de andere kant van de weg, waar de eerste cache moest liggen.
Er stonden twee paarden aan een ketting, een ervan kwam heel nieuwsgierig kijken naar ons.
Paarden zijn leuk van een afstandje, dus ben ik via de berm voorbij gelopen.
Hier stonden we aan het begin van de cacheserie, tussen de twee heuvels door ligt de weg naar Lagoa en dus ook het pad, waarvan we vandaag weer een stukje gingen wandelen.
Weer onder het viaduct door liepen we links af, omdat we wisten dat het pad vlak langs/boven de snelweg loopt.
Weer onder het viaduct door liepen we links af, omdat we wisten dat het pad vlak langs/boven de snelweg loopt.
Het leek vandaag wel Nationale Paard op het Pad Dag...
Ik ben achter de vangrail langs het paard gelopen en toen kwamen we erachter dat het pad hier doodliep, dus moesten we terug en weer langs het paard.
We namen het andere pad, dat eerst een grote bocht naar rechts maakte, maar wel het juiste pad bleek te zijn.
Langs de kant zagen we veel Grote Paardenstaarten, ik vond ze wel wat weg hebben van paddenstoelen.
Terwijl we wandelden zagen we links Pico do Sapateiro liggen, met daarachter de Fogo, die eindelijk weer eens te zien was.
Als je het blauw wegdenkt is het hier echt 50 shades of green.
Hier en daar zagen we kleine weitjes met koeien.
Het pad was zo smal, maar onderweg kwam er toch een auto voorbij, dus moesten wij helemaal in de kant staan zodat hij door kon.
Hier en daar zagen we kleine weitjes met koeien.
Het pad was zo smal, maar onderweg kwam er toch een auto voorbij, dus moesten wij helemaal in de kant staan zodat hij door kon.
En niet te filmen, op een plek waar wij een cache zochten kwam de auto weer terug.
Er was een hoger stukje dat naar een weiland ging, dus gingen wij daar staan en de auto passeerde ons.
Maar kwam toen achteruit rijden, omdat er nog een auto aankwam...
Wij liepen helemaal tot bij het hek van het wiland, zodat de eerste auto ook wat omhoog kon rijden en toen kon de tweede auto maar net passeren...
Spanning en sensatie op zo'n wandeling :-) Ik was zo aan het kijken of het allemaal wel goed zou gaan dat ik helemaal vergat om foto's te maken.
Nadat wij de laatste cache van vandaag gevonden hadden zijn we weer terug gewandeld.
Dan kom je ergens een bocht om en zie je de oceaan weer .Het schip lag nog steeds te dobberen.
De regen van de afgelopen weken heeft weer heel wat aarde en stenen meegesleurd, hier liepen we ook langs een heel spoor van stenen.
Nu hadden we de zon in de rug en die scheen zo mooi op deze wollige nachtschade, dus maakte ik er ook nog even een foto van.
We waren weer terug bij de auto en omdat we toch in de buurt waren zijn we nog wat plantjes op gaan halen bij Alex van Azorean Greenhouses.
De regen van de afgelopen weken heeft weer heel wat aarde en stenen meegesleurd, hier liepen we ook langs een heel spoor van stenen.
Nu hadden we de zon in de rug en die scheen zo mooi op deze wollige nachtschade, dus maakte ik er ook nog even een foto van.
We waren weer terug bij de auto en omdat we toch in de buurt waren zijn we nog wat plantjes op gaan halen bij Alex van Azorean Greenhouses.
Toen had Paul nog wat klemmetjes nodig bij Agriloja, dus die hebben we ook maar gelijk opgehaald en toen was het inmiddels al laat geworden voordat we thuis waren.
Omdat we vandaag eigenlijk boodschappen moesten doen, besloten we om op de Food Plaza te gaan eten en daarna de boodschappen te doen, dus hoefde ik niet te koken, dus dat was een leuke en nuttige afsluiting van een fijne middag.
Het was heerlijk om weer eens buiten te wandelen zonder uit je vel te waaien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten