Naar Santa Maria

 We hadden ons voorgenomen om als we eenmaal op São Miguel zouden wonen, we de andere 8 eilanden van de Azoren zouden gaan bezoeken.

Vorig jaar was er nog veel Covid met de bijbehorende maatregelen, dus zouden we onze trouwdag op een ander eiland vieren, maar dat liep even anders omdat we onverwacht naar België moesten.

Toen kwam de Paasvakantie, die we ook in België doorbrachten, maar nu was het dan eindelijk zo ver.

Maandag hadden we gezien dat het weer voor de komende dagen redelijk mooi en rustig is, dus boekte Paul een vlucht, een hotel en een auto op Santa Maria, dat samen met São Miguel tot de Oostelijke eilandengroep behoort.

Als het mooi weer is kun je het vanaf de zuidkant van São Miguel zien liggen.

En zo liepen we dan vanmiddag weer op de luchthaven.

Ik heb af en toe het idee dat we op een modelbaan wonen en het vliegtuig (pruttel) was ook helemaal miniatuur (er kunnen precies 36 mensen mee.

Paul op het miniatuurtrapje

Ik had er enorm tegenop gezien om met zo'n klein vliegtuigje te vliegen, maar ja, als ik me daar niet overheen zet komen we nergens.

Ik had dus wat rustgevende pilletjes genomen en had net na een minuut of tien tegen Paul gezegd dat het eigenlijk wel meeviel toen we in een luchtzak terecht kwamen...ik dacht dat ik erin bleef...

De vlucht duurde precies 18 minuten, maar die laatste 8 minuten leken een eeuwigheid te duren.

Toen we eenmaal op de luchthaven op het tarmac liepen, was ik enorm opgelucht, maar ik stond wel te trillen op mijn benen.

De stewardess zei dat het heel weinig voorkwam...dat had ik dus weer pfff

Maar goed, op de schattige kleine luchthaven, was een piepkleine band, waar de koffers gelijk aankwamen.

We werden opgewacht door een mevrouw van de rental company die ons meenam naar de auto.

Bij het boeken van de auto moet je altijd 4 dagen vooraf betalen, wat in ons geval niet ging, dus zouden wij bij het afhalen betalen, maar helaas werkte het apparaat niet.

Terwijl Paul daarmee bezig was maakte ik een foto van dit insectenhotel, het is de eerste keer dat ik er eentje op de Azoren zie.

Ook maakte ik een foto van de oude en nieuwe controletoren.

Het Visa apparaat had nog steeds geen zin en daarom reden we achter de mevrouw aan naar het kantoor om daar te betalen.

Daar lukte het wel en toen konden we door naar het hotel, dat er vlakbij was. 

Het hotel heeft ook appartementen en aangezien wij van ruimte houden hebben we dat geboekt.

We kwamen binnen in een hele ruime hal,  waar een ruime kast is om onze kleding in op te bergen, zodat we niet steeds alles uit de koffer hoeven te halen.

De badkamer heeft inderdaad een bad en uiteraard een bidet :-)

De slaapkamer is ook erg ruim, naast het bed staat aan de rechterkant nog een fauteuil.

De kamer

met keukentje

En heel belangrijk; we hebben zeezicht :-) 

Wij zijn er helemaal klaar voor om het gele eiland te gaan ontdekken.