We reden weer terug richting het ESA Station, waar we via een onverharde weg verder het binnenland in gingen.
En dan kom je ineens in the middle of nowhere weer bij een kerkje.
Wij hobbelden verder en kwamen uiteindelijk uit bij de Barreiro da Faneca, oftewel Deserto Vermelho dos Açores (De Rode Woestijn van de Azoren).
Hier had ik over gelezen en wilde ik heel graag met eigen ogen zien.
Het staat bekend als een van de verbazingwekkendste natuurverschijnselen van de archipel.
Het staat bekend als een van de verbazingwekkendste natuurverschijnselen van de archipel.
*Het is een droge laag van pliocene sedimenten bestaande uit kleimineralen verspreid over een oude lavastroom uit Pico Alto, het hoogste punt van het eiland. Gesmoord door pyroklasten (vulkanische fragmenten) oxideert de klei tot een Marsachtig landschap) (*tekst uit de Capitol reisgids).
En het is inderdaad een heel bijzonder landschap om te zien.
We waren er moederziel alleen, in de verste verte geen mens te bekennen, dus geweldig om zo'n plaats helemaal voor ons alleen te hebben.
De grond is echt heel droog, maar het gebied wordt omzoomd door groene bomen en struiken, wat het contrast heel groot maakt.
We wandelden rond, zochten een cache en de antwoorden voor een Earthcache en daarna vervolgden we het weggetje.
Ook hier was geen mens te bekennen en konden we rustig stoppen om foto's van de omgeving te maken.
Uiteindelijk kwamen we weer op de normale weg, waar we de auto ergens bij een Canada (heel smal weggetje) parkeerden en een stuk wandelden naar een cache toe.
We waren er moederziel alleen, in de verste verte geen mens te bekennen, dus geweldig om zo'n plaats helemaal voor ons alleen te hebben.
De grond is echt heel droog, maar het gebied wordt omzoomd door groene bomen en struiken, wat het contrast heel groot maakt.
We wandelden rond, zochten een cache en de antwoorden voor een Earthcache en daarna vervolgden we het weggetje.
Ook hier was geen mens te bekennen en konden we rustig stoppen om foto's van de omgeving te maken.
Uiteindelijk kwamen we weer op de normale weg, waar we de auto ergens bij een Canada (heel smal weggetje) parkeerden en een stuk wandelden naar een cache toe.
Onderweg zagen we ESA Galileo Station aan de ene kant
En Estaçao RAEGE aan de andere kant
We wandelden nog even door naar de ingang van RAEGE, waar het tweede WP van de labcache moest zijn.
En Estaçao RAEGE aan de andere kant
We wandelden nog even door naar de ingang van RAEGE, waar het tweede WP van de labcache moest zijn.
Alleen nu moesten we nog 245 meter dichterbij komen...
Dat zou inhouden dat we over een hek met prikkeldraad moesten klimmen, een weiland oversteken om daarna in een stuk met struiken terecht te komen, hier was duidelijk iets fout.
De maker van deze labcache vind zichzelf de hotemetoot van geocacing op ons eiland. Hij weet het allemaal zo goed en als je 1 letter verkeerd schrijft in je log, dan wist hij het (hoezo censuur).
Hij heeft van ons al een aantal logs verwijderd, die ik dan later weer terug gezet heb, omdat ik niet van censuur hou.
In het onderhouden van zijn caches is hij minder goed, en wij hebben als dat nodig was, al een aantal caches gelogd als Need Maintenance dus nu staan we op zijn zwarte lijst :-)
Toen we hem mailden met het verhaal over de niet kloppende Waypoints en het verzoek van de bewaker, heeft hij de labcache tijdelijk verwijderd en nu kunnen we hem dus nooit meer voltooien, tenzij we nog eens naar Santa Maria gaan....
Maar goed, wij zijn lang niet zo gefrustreerd met de hobby bezig als hij, dus wij gingen vrolijk verder en kwamen bij een van de vele fonteinen die het eiland rijk is.En bij As covas, de putten, een historisch monument.
Bij het huisje, wat nu gerestaureerd word zijn allemaal diepe putten in de grond waar vroeger graan opgeslagen werd
We besloten om vandaag zelf eten te maken en reden naar de Continente, iets voorbij het hotel.
We besloten om vandaag zelf eten te maken en reden naar de Continente, iets voorbij het hotel.
Onderweg is Paul een aantal keren gestopt zodat ik foto's van Murals kon maken.
Deze hadden we al een paar keer uit de verte gezien en het leek net alsof er openingen in de muur waren, maar het bleken spiegels te zijn: heel apart.
Het kunstwerk is gemaakt door OSIR.
Aan de overkant van het plein was deze groene mural, gemaakt door ZED1
Die ook het kunstwerk vlakbij de Continente maakte
Er is een snackbar en de keren dat wij er langs kwamen stonden er altijd auto's geparkeerd en heb ik de mural niet in zijn geheel op de foto kunnen krijgen.
Bij de Continente haalden we wat boodschappen waar ik in het hotel eten mee maakte.
Aan de overkant van het plein was deze groene mural, gemaakt door ZED1
Die ook het kunstwerk vlakbij de Continente maakte
Er is een snackbar en de keren dat wij er langs kwamen stonden er altijd auto's geparkeerd en heb ik de mural niet in zijn geheel op de foto kunnen krijgen.
Bij de Continente haalden we wat boodschappen waar ik in het hotel eten mee maakte.
Daarna was het foto's uitzoeken bij de caches, caches loggen en noteren wat we allemaal gedaan en gezien hadden, want dat was ook vandaag weer best veel.
2 opmerkingen:
Ik vind ze allemaal apart, niet alleen de eerste
Ze zijn prachtig, die murals.
Een reactie posten