Ook vandaag zat het hoger gelegen deel van het eiland weer in de wolken, maar die waren nu een stuk dikker dan gisteren.
Ergens in het binnenland gingen we een cache zoeken, maar we zagen weinig.
Deze koe kwam uit de mist tevoorschijn om naar ons te kijken.
We hebben staan te dubben of we terug zouden gaan, maar zijn toch doorgereden naar de zuidoost punt van het eiland om te kijken of we iets van Maia konden zien.
Als dat niet zo was zouden we terug gaan, maar toen we bovenop de miradouro stonden zagen we rechts onder ons de vuurtoren liggen
en links Maia.
We daalden een stuk af tot we bij het pad naar de vuurtoren kwamen.
en links Maia.
We daalden een stuk af tot we bij het pad naar de vuurtoren kwamen.
Het is mogelijk om daar met de auto te rijden, maar wij hebben de auto boven laten staan en zijn gaan lopen.
Nu hadden we een heel mooi uitzicht op de terrasvormige wijngaarden.
Helemaal doorlopen tot aan de vuurtoren kon niet, dus toen we uitgekeken waren op het uitkijkpunt begonnen we aan de klim terug.
Terwijl we een cache zochten viel mijn oog op het patroon van deze rotsen.
Weer boven stapten we in de auto en reden we via een hele steile weg naar beneden, Maia in.
Helemaal doorlopen tot aan de vuurtoren kon niet, dus toen we uitgekeken waren op het uitkijkpunt begonnen we aan de klim terug.
Terwijl we een cache zochten viel mijn oog op het patroon van deze rotsen.
Weer boven stapten we in de auto en reden we via een hele steile weg naar beneden, Maia in.
Daar was het, net als in de andere badplaatsen, totaal uitgestorven, niets was er open, dus aan het eind van het dorp wilde Paul omdraaien en weer terug gaan.
Nu had ik gezien dat er een klein stukje verder, helemaal aan het eind van de weg een cache moest liggen die veel favoriete punten had, daar wilde ik toch ook nog wel even kijken en dat was maar goed ook, want zo stonden we ineens bij een hele hoge waterval!
Nu hoefden we eens niet weet ik het hoever over enge trails te lopen, want de waterval was vlakbij en het pad was niet hoog.
Alleen bleek dat het bruggetje over een soort vijver ingestort was en we twee keer het riviertje moesten over steken.
Nu hoefden we eens niet weet ik het hoever over enge trails te lopen, want de waterval was vlakbij en het pad was niet hoog.
Alleen bleek dat het bruggetje over een soort vijver ingestort was en we twee keer het riviertje moesten over steken.
Er lagen stenen, maar die lagen te ver uit elkaar, dus Paul begon een soort dammetje te maken.
Ik had een vlak stuk ontdekt en zei dat als we daar een platte steen zouden neerleggen, we er zo over zouden kunnen stappen.
Dat is gelukt en niet veel later stonden we voor de waterval.
Dat is gelukt en niet veel later stonden we voor de waterval.
In ons hotel was een groep Portugezen, die een tour deden van zie Santa Maria in 2 dagen en terwijl we daar zaten kwamen die ook aangerend, maar na 10 minuten waren ze weer weg en hadden we de waterval weer helemaal voor onszelf en was het er zo heerlijk en rustig dat we er een hele poos gebleven zijn.
De cache hebben we niet gevonden, maar zonder dat er hier een zou liggen zouden we deze prachtige plek nooit ontdekt hebben.
Inmiddels was het lunchtijd geworden en hebben we op de parkeerplaats voor de vissers onze broodjes opgegeten, terwijl we uitkeken op de waterval waarnaast ook wijngaard terrassen waren.
Hierna zijn we de steile bochtige weg weer omhoog gereden, maar gelukkig hadden we nu een goede auto.
Inmiddels was het lunchtijd geworden en hebben we op de parkeerplaats voor de vissers onze broodjes opgegeten, terwijl we uitkeken op de waterval waarnaast ook wijngaard terrassen waren.
Hierna zijn we de steile bochtige weg weer omhoog gereden, maar gelukkig hadden we nu een goede auto.
De huurauto die we hadden, reed goed op vlakke wegen, maar toen we gisteren wat bergachtige weggetjes hadden, leek hij bij het omhoog rijden wel stil te vallen, wat reuze eng was.
Bij het naar beneden rijden wilde hij niet altijd afremmen op de motor en dat zinde Paul helemaal niet, dus die had gisteravond het verhuurbedrijf gebeld.
Toen hij langskwam vonden ze inderdaad dat dat niet in orde was, dat de auto nagekeken moest worden en kreeg hij een andere mee met een sterkere motor.
We kwamen langs een miradouro waar we op de heenweg voorbij gereden waren omdat de parkeerplaats aan de andere kant van de weg in een bocht lag en je zoiets beter kunt doen als je van de goede kant komt.
Het waaide er gigantisch hard.
De wind kwam van rechts en dat was het eerste stuk nog wel te doen omdat er links rotsen waren, maar dit tweede stuk ging over een bergkam, met muurtjes van ongeveer 50 cm en dat hebben we maar niet gedaan.
Het uitzicht was zo ook al mooi.
Op de terugweg maakte ik een foto van deze brievenbus
Het is een exacte replica van het grote huis.
Op de terugweg maakte ik een foto van deze brievenbus
Het is een exacte replica van het grote huis.
Je ziet hier veel huisjes als brievenbussen, maar deze was toch wel echt geweldig.
In Santo Espírito is Paul even gestopt zodat ik een foto van de kerk kon maken.
In Santo Espírito is Paul even gestopt zodat ik een foto van de kerk kon maken.
De weg komt tot vlakbij de trappen en maakt dan een bocht om de kerk heen, dat was zo apart op de heenweg.
Toen ik terug liep naar de auto die een stukje verderop stond, kwam ik langs dit (kitsch) tuintje.
Toen ik terug liep naar de auto die een stukje verderop stond, kwam ik langs dit (kitsch) tuintje.
Dat hadden we hier ook nog niet eerder gezien.
1 opmerking:
Je laat weer veel moois zien. En die brievenbus vind ik erg grappig. Je ziet het hier ook wel
Een reactie posten