Vanmorgen was onze eerste stop bij Nossa Senhora de Fátima; een kerkje dat heel veel lijkt op Ermida de Nossa Senhora da Paz in Vila Franca do Campo op São Miguel, alleen is deze trap enger.
Ik stond een foto te maken van dit beeldengroepje, toen in een snel tempo de wolken kwamen aandrijven.
Ik vond de trap niet echt gezellig en daarom liep ik het kleine stukje terug
om via het pad er langs omhoog te gaan, maar ik ben een schim in de mist. :-)
Het Christusbeeld naast de kerk vond ik op zo'n bloempotmannetje van stokjes lijken, maar een duidelijke foto was er niet meer van te maken.
We reden verder, stopten bij een miradouro waar deze grote cilinder lag, geen idee waar het voor gediend heeft, ik vond het wel op zo'n wiel van een wals lijken.
Santa Bárbara was onze volgende stopplaats.
Ik vond de trap niet echt gezellig en daarom liep ik het kleine stukje terug
om via het pad er langs omhoog te gaan, maar ik ben een schim in de mist. :-)
Het Christusbeeld naast de kerk vond ik op zo'n bloempotmannetje van stokjes lijken, maar een duidelijke foto was er niet meer van te maken.
We reden verder, stopten bij een miradouro waar deze grote cilinder lag, geen idee waar het voor gediend heeft, ik vond het wel op zo'n wiel van een wals lijken.
Santa Bárbara was onze volgende stopplaats.
We gingen een cache zoeken en klommen via een hele steile weg omhoog, om bovenaan tegen een hek van een huis aan te lopen waar we niet verder konden.
Dat bleek dus niet het goede pad te zijn, dus wij weer naar beneden
Daar parkeerden we de auto bij de kerk en klommen en nog steiler pad op.
Daar parkeerden we de auto bij de kerk en klommen en nog steiler pad op.
Het was het goede pad, want er stonden borden van het trail, maar wat een klim.
De cache bleek er niet te zijn, maar we hadden wel enigszins uitzicht.
Weer naar beneden lopen was eigenlijk nog zwaarder, dat was enorm belastend voor mijn enkels en knieën.
De cache bleek er niet te zijn, maar we hadden wel enigszins uitzicht.
Weer naar beneden lopen was eigenlijk nog zwaarder, dat was enorm belastend voor mijn enkels en knieën.
Beneden kwamen we weer de 3 Engelse meisjes tegen, die even een heen en weertje naar het dorp gemaakt hadden en wel opzagen tegen weer de klim naar boven. Dit was de laatste keer dat we ze zagen.
Maar in dit kleine dorpje was een café met een terras en daar zijn we natuurlijk koffie gaan drinken, het is ons dan toch één keer gelukt op dit eiland!
Dat was dus onverwacht leuk, net als deze boekentil die we zagen toen we het dorp weer uitreden. Natuurlijk moest ik er wel even een foto van maken.
Dat was dus onverwacht leuk, net als deze boekentil die we zagen toen we het dorp weer uitreden. Natuurlijk moest ik er wel even een foto van maken.
2 opmerkingen:
Koffie en een mini-bieb, wat wil je nog meer.
Ja wat Marthy zegt, hihi!
Een reactie posten