Azoren dag 6 Naar Sete Cidades

Vanmorgen wilden we eigenlijk nog wel wat langer slapen dan half acht, maar omdat we niet meer konden liggen op de harde matrassen zijn we opgestaan en gaan ontbijten.

Daarna hebben we broodjes klaargemaakt en toen zijn we vertrokken naar Sete Cidades.

Onderweg zochten we een cache bij de melkfabriek, er was ook een melkmuseum maar dat was helaas gesloten.

 Sete Cidades is een vulkaankrater met een omtrek van 12 kilometer, waarin twee prachtige meren liggen Lagoa Verde en Lagoa Azul.
We namen niet de secundaire weg vanaf Capelas, maar reden via de hoofdweg die vanuit Ponta Delgada komt.
Halverwege stopten we bij een miradouro waar we uitzicht op Capelas hadden, maar de wolken hingen vrij laag dus we konden niet goed ontdekken wat nu waar was.

 Hoe hoger we kwamen hoe dichterbij de wolken.

 Boven, bij Miradouro Do Rei D. Carlos, zijn we uiteraard even gestopt om naar de twee meren onder ons te kijken.

Hier is het ook heel duidelijk dat er nu veel toeristen komen, er is een plateau gemaakt met een hekwerk van palen en de mooie hortensia's die eerst de afscheiding vormden zijn weggehaald.

Bij de parkeerplaats staat een meneer die verteld dat je er maar 20 minuten mag staan en anders naar de parkeerplaats voor lang parkeren moet, die naast het vervallen hotel gemaakt is.

 Wij zijn hier al verschillende keren geweest en hebben wandelingen gemaakt op beide randen van de krater, dus wij gingen naar de parkeerplaats voor kort parkeren.
Het uitzicht was vandaag in wolkenflarden gehuld.

 De Peace Pole was er nog wel.

 Net als de vogels, die nu fijn op het palenhek zitten.

 Het vervallen hotel staat er ook nog steeds, met grote waarschuwingsborden dat het gevaarlijk en verboden is om er binnen te gaan en met meer mensen erop en erin dan ooit tevoren...
De toiletten zijn nieuw.

 We zochten een cache die een meter of 200 verderop lag en tot onze aangename verrassing hadden we daar hetzelfde uitzicht zoals vroeger, met hortensia's ervoor en een heel stuk minder mensen.

 Nadat we uitgekeken waren zijn we naar beneden gereden.
Halverwege de weg is Miradouro do Cerra das Freias en ook daar heb je een mooi uitzicht op de meren.

 Ook hier was het ontzettend druk; alle parkeerplaatsen waren vol, maar gelukkig ging er net iemand weg.

We zochten nog een cache, maar in plaats daarvan vloog  een vogel uit het stukje tussen de paal en de vangrail en ontdekten we een nestje, we zijn toen heel snel weggegaan, zodat moedervogel weer naar haar nest terug kon om verder te broeden.

 Hierna zijn we doorgereden naar beneden en hebben de auto geparkeerd op de parkeerplaats bij de brug tussen de twee meren.
De meeste touristen zijn maar een week op het eiland en hebben dus niet zoveel tijd, ze rijden over de brug, parkeren in het midden om even wat selfies te maken en dan gaan ze weer verder.
Hier waren alleen een paar locals en was het verder rustig.

Op een bankje, met uitzicht op het meer, hebben we onze lunch gegeten: heerlijk!