Vandaag zou het een mooie warme dag worden dus had Paul vandaag vrij genomen en gingen wij weer eens naar Wallonië om daar rond te kijken en caches te zoeken.
Onderweg komen we steeds langs een Action en aangezien ik inmiddels een lange lijst heb stopten we daar en gemaskerd en voorzien van handschoenen gingen we naar binnen.
Bij de hobbyspullen stond een mevrouw, zij en ik hielden goed afstand van elkaar, maar even later kwam er een vrouw aan die haar karretje midden in het pad neerzette, zodat er geen mens meer door kon en ze kwam precies tussen ons instaan, hoezo anderhalve meter afstand houden...
Ik kreeg het op slag benauwd en ben de winkel uitgegaan zonder verder te kijken.
Voor de rest van mijn leven mensen- en smetvrees :-)
We ging verder richting Onoz/Payat en onderweg kwaen we langs dit leuke kleine watertorentje.
Op Google maps hadden we gekeken waar we ongeveer wilden en konden parkeren en toen we daaraan kwamen was er ook nog voldoende plaats.
Naast de parkeerplaats was Espace d'Homme de Spy, waar de Tourist Info is en deze mooie gekleurde haan in de tuin stond.
Eerst staken we even de drukke weg over om daar en cache te zoeken, daarna gingen we op weg naar de eerste cache van de serie die we voor een groot gedeelte wilden doen.
Die cache vonden we bij de rivier de Sambre.
Eigenlijk heb ik altijd de camera om mijn nek hangen en ook nu ik zowat in de rivier stond om een cache te pakken.
Paul wilde er graag een foto van maken, dus pakte hij de camera over en zo is er een foto van mij in aktie :-)
Via wat heuvels kwamen we in het dorpje Onoz.
Eind maart kwamen we hier heel even doorheen met een serie die aan de andere kant van de snelweg ligt, dus we waren hier al bekend.
Het plan was om op het bankje bij de kerk een broodje te eten, maar daar lag een dood, uit het nest gevallen vogeltje, dus toen zijn we verder gelopen.
We klommen weer een heel stuk hoger en net voordat we een zijstraat in moesten zagen we op de hoek een bankje staan.
Zo aten we toch een broodje met uitzicht op de kerk, alleen zaten we nu een heel stuk hoger.
Toen we boven, aan de andere kant van het uitzicht stonden te genieten zagen we ineens en hert voorbij springen. Hij was zo snel dat ik er helaas geen foto van kon maken, maar het was wel ongelofelijk leuk om te zien.
We moesten een heel klein stukje weer in de richting van het dorp lopen voordat we via een klein weggetje in een stuk bos kwamen.
Het was niet heel breed, aan de ene kant waren de velden en aan de andere kant ging het best steil omlaag en was het behoorlijk diep, maar het was een heel mooi stuk om te wandelen.
Nadat we de laatste cache die we vandaag wilden zoeken gevonden hadden, waren we ongeveer 300 meter vanaf de auto.
We wandelden verder over het pad richting de weg, maar ineens ging het platte stuk over in een wel heel erg steil stuk.
We hebben staan dubben of we naar beneden zouden gaan, zijn nog heen en weer gelopen en er nog een keer boven staan kijken, maar hebben het toch niet gedaan.
De ziekenhuizen hier zijn op het ogenblik overvol en als je hier valt en van het pad naar beneden stuitert loop je toch een groot risico om wat te breken, dus hebben we besloten om dan maar via een omweg terug te gaan.
En zo liepen we een stukje terug om vervolgens weer de velden in te gaan en een kilometer de hele verkeerde kant op te lopen.
Er lagen nog wel 2 caches op deze route, dus dat maakte het wat minder erg.
Een van de twee lag bij een piepkleine privé wijngaard.
En zo kwamen we uiteindelijk toch nog terug bij de auto, waar we op het muurtje naast de parkeerplaats een lekkere muffin hebben zitten eten, die hadden we wel verdiend na deze wandeling.
We hebben 10 kilometer gewandeld, maar daar was niet heel veel vlakke weg bij, het meeste ging omhoog en omlaag en we voelden onze voeten dan ook best toen we eenmaal in de auto zaten.
Maar het was een schitterende wandeling met veel afwisseling.
Op de terugweg was er een omleiding en zo kwamen we onder deze poort met drie bogen door.
Ik zag dat er ook een cache moest liggen en toen zijn we nog even gestopt om hem te zoeken.
De laatste foto maakte ik onderweg.
Een paar weken geleden hebben we langs dit veld gewandeld en toen was er nog niets te zien, nu was het helemaal vol met gele bloemen (ik denk witte mosterd), prachtig om te zien.
We waren laat thuis en toen hebben we maar een pizza in de oven gestopt, want ik had echt geen zin meer om iets te gaan koken.
Het was weer een heerlijke dag en we hebben volop genoten.
3 opmerkingen:
Fijn dat je toch genoten hebt, die dag. Ondanks zo'n vreselijk type in die winkel
Wat een mooie dag! Maar die beeldentuin.....hoe kan iemand dat nou mooi vinden LOL
Pas als we allemaal gevaccineerd zijn voel ik me, denk ik weer wat meer op mijn gemak in een winkel! André heeft zijn afspraken, 10 mei de eerste prik!
O dat is fijn dat André een afspraak heeft!
Een reactie posten