Tijdens de bouw van ons huis bleek dat vensterbanken hier op het eiland niet zo normaal zijn als bij ons in Nederland en Belgie.
Ja, er kwam een "vensterbank", maar dat bleek een betonrandje van 8 cm te zijn.
Op onze vraag hoe dat afgewerkt ging worden kregen we als antwoord dat het beton zou blijven, maar dat het mooi afgelakt zou worden.
Mooi en afgelakt in een zin bestaat bij mij niet, en in het hele huis zou nergens grijs komen en die randjes waren een doorn in mijn oog.
Dus toen we de schilder (Rui) troffen, zeiden we tegen hem dat hij ze niet hoefden te lakken omdat ik ze zelf wel wit zou gaan schilderen.
Oh, maar dat was geen enkel probleem, dat was juist makkelijker voor hem en omdat hij toch met wit bezig was zou hij ze wit schilderen voor ons.
De bouwer en Nuno vonden het maar niets, maar die hoeven hier niet te wonen :-)
Rui schilderde alle "vensterbanken" wit en dat zag er al een heel stuk beter uit.
Maar het was voor ons een tijdelijke oplossing, want we wilden het toch wel afgewerkt hebben, maar hoe we hier ook zochten, vensterbanken of opzetvensterbanken vind je hier niet, waar de hoge luchtvochtigheid vast mee te maken heeft.
Tegels zouden of te breed worden, of de kleine tegeltjes die je bij de keramiekfabriek kunt kopen vond ik veel en veel te druk.
En toen kreeg Paul ineens een wave! We hebben nog zoveel vloertegels over, zouden we die niet kunnen gebruiken...
We hebben er een aantal neergelegd en hoewel we 15 cm te breed vonden, beviel het ons verder wel.
Waar de spiegel en de glazen ballustrades vandaan komen konden ze wel in de lengte snijden voor ons, maar daar waren ze net aan het verbouwen, maar als we geen haast hadden...
Dus brachten we vorig jaar november een hele stapels tegels daar naar toe en haalden die na de kerstvakantie weer op, keurig op 10 cm breedte afgezaagd.
We legden ze los op de randjes en vonden het nog steeds een prima oplossing, dus belden we Rui (die inmiddels al vaker klusjes voor ons heeft gedaan.
Hij zou komen op de zaterdag dat wij onverwacht naar België terug gingen, dus dat werd verplaatst en nu is hij gisteren geweest.
En in het hele huis hebben we nu vensterbanken, die perfect in het huis passen.
Het is keurig gemaakt en wij zijn er heel blij mee.
Paul had een glazen plank laten maken voor in het kantoor en had die net van de week op kunnen halen.
Rui heeft die gelijk aan de muur bevestigd en dat ziet er ook heel mooi uit.
Paul kan nu nog meer Sata vliegtuig modellen kopen en neerzetten.
Tussen de middag ging Rui thuis eten en toen hij terug kwam bracht hij twee doosjes met balletjes voor ons mee.
Dat wordt gekweekt in de streek van Bretanha en Rui heeft daar een veld vol.
We hebben het al vaak in de supermarkt zien liggen, maar ik moest nog steeds opzoeken wat je ermee kon doen voordat ik het zou kopen.
Nou een mooie gelegenheid om het te proberen...
Alleen had ik net gegeten en echt geen trek meer, dus stopte ik ze in de koelkast met het idee om het later te proberen.
Door de lucht van de kit en de naar binnenwaaiende sigarettenrook had ik hoofdpijn gekregen, aspirine genomen, maar daar was ik misselijk van, dus geen ideaal moment om inhame te gaan proberen.
Rui had gevraagd hoe we het vonden, dus Paul ging er eentje proeven; vond het vreselijk vies en heeft de doosjes weer teruggegeven, zonder er eentje uit te halen voor mij...
Dus hoe smaakt inhame? Geen flauw idee LOL
Maar het was wel een heel lief gebaar van Rui.
2 opmerkingen:
Goede oplossing voor de vensterbanken en het is mooi geworden. Vaak kan je met iets wat je al hebt toch nog wat doen.
Mooie oplossing voor de vensterbanken!
Een reactie posten