Het wijnlandschap, van Pico is door Unesco beschermd gebied en daar kwamen we nu.
"De overlevering wil dat de pastoor van Lajes aan het eind van de 15de eeuw als eerste wijnstokken plantte op Pico. De eeuw daarna kwam de wijnbouw op Pico op, maar de stenige bodem vol lava en het zoute water maakten de verbouw lastig. De oplossing waren currais, gebouwd van het losse vulkanische puin om de druiven af te schermen tegen zee en wind en de warmte vast te houden.
Deze percelen of curraletas kenmerken het landschap van Pico" (Capitool reisgids)
We parkeerden de auto in Lajido en gingen een aantal caches van een serie wandelend doen en zo een stukje van dit landschap bekijken.
Maar er waren ook andere dingen te zien, zoals deze "ingebouwde" magnetron op de afscheidingsmuur van een huis.
We dachten dat het misschien als brievenbus zou moeten dienen, ik vond het grappig, maakte er een foto van en verder dachten we er niet over na.
We zouden nog vaker oude magnetrons op muren zien en blijven denken dat het brievenbussen waren, tot we er eentje zagen waar met grote letters pâo op stond.
Pâo betekend brood en toen viel het kwartje...brood wordt hier vaak aan huis geleverd, maar in de regen of als de luchtvochtigheid groot is, worden die broodjes natuurlijk nat of klef en toen heeft een slim iemand bedacht om het in een oude magnetron te laten stoppen :-)
En dat briljante idee is door meer mensen gevolgd en zodoende zagen wij overal oude magnetrons gerecycled als broodtrommel.
Wat we hier ook zagen en nog nooit eerder gezien hadden, was een lange, worstachtige cactussoort, die over de grond van tuinen en over muren
maar zelfs op een dak kroop.
Ik vond het een hoog Halloween gehalte hebben.
Later ontdekte ik dat deze cactussoort Kruipende Duivelscactus wordt genoemd en dat vind ik er wel een mooie naam voor.
In dit dorpje was ook Centro de Interpretação da Paisagem da Cultura da Vinha da Ilha do Pico (Interpretatiecentrum voor het landschap van de wijngaardcultuur van het eiland Pico) en daar zijn we even binnen gaan kijken.Er hingen informatieborden, waarop veel over de wijnbouw te lezen was en er stond een oude wijnpers.
Naast druiven worden er ook vijgenbomen verbouwd, deze maquette liet zien dat ze tussen de currais gezet worden, maar dat ze achter muurtjes van halve cirkels staan i.p.v. vierkanten.
Ik vraag me dan af hoe ze ooit ontdekt hebben dat ze op die manier beter groeien.
We reden weer verder en voorbij Arcos zochten we nog een aantal caches van dezelfde serie, alleen brachten deze ons op de rotsvlaktes aan de kust.De Azoren zijn vulkanische eilanden en de rotsen zijn van lava, maar we wisten niet dat daar ook weer allerlei soorten van zijn.
Zo leerden we door een cache over Pahoehoe oftewel rope lava en inderdaad zagen we toen overal rotsen met een touw achtige structuur. en dat was ons nog nooit eerder opgevallen.
Tussen de rotsen bloeide solidago azorica (Azoreaanse guldenroede) en dat groen met geel stak mooi af.Op welke plek we ook stopten het blijft facinerend om de oceaan tegen de rotsen te zien slaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten