Pico Dag 4 - Het laatste stukje rondom het eiland

 De wolken hingen vandaag weer extreem laag en je zou niet zeggen dat we de afgelopen dagen rondom de hoogste berg van Portugal gereden hebben.

Terwijl even boven ons de wolken hingen, zaten wij aan een picknicktafel in een oude currais, lekker in het zonnetje.

We gingen weer eens van de hoofdweg af en kwamen op een kleine weg naar de vuurtoren van São Mateus.

Daarnaast stond een oude vervallen molen.

Wij reden een stuk verder vlak langs de kust

en kwamen zo bij de Mingato; een ruïnecomplex van wat vroeger een huis, magazijnen, wijnhuizen en distilleerderijen geweest is.

Er ging een trap naar beneden en tussen twee muren door was het pad, waarvan we dachten dat het doodliep, maar achter de boom langs ging het verder.

Om in het complex te komen moest je of over een muur klimmen, of via een stukje van nog geen meter langs een klif van ongeveer 30 meter.

Ik ben op het pad blijven staan en kon een stuk zien van over de muur, Paul is over de muur geklommen en is even in het complex gaan kijken.

In het dorpje Monte kwamen we weer terug op de hoofdweg en zagen we nog maar eens een molen.

In de buurt was een klein parkje met uitzicht vanaf de andere kanta op de berg Monte.

Toen we het parkje uitliepen blies een windvlaag mijn rok tegen de stenen aan, die bleef eraan haken maar voordat ik kon stoppen zat er al een winkelhaak in...not happy.

Bij Criacao Velha zijn we een stukje door het wijngebied gereden

om de laatste cache van vandaag, net als de eerste, bij een molen te zoeken.

Currais zover als we konden kijken.

Toen we richting Madalena reden kwamen we langs deze schitterende plumeria, als die van ons toch ooit eens zo zou worden.

De bedoeling was dat we donderdag vanaf Pico terug zouden vliegen naar São Miguel.

Paul wilde São Jorge combineren met een bezoek aan Graciosa, maar om daar de komen moeten we altijd via Terceira vliegen en nu ik gezien had dat São Jorge zo dichtbij was én dat er veerboten gingen, wilde ik eigenlijk aansluitend op Pico nog São Jorge gaan bekijken, dus gingen we nog even naar het centrum van Madalena om bij het Sata kantoor te informeren of het mogelijk was om de vlucht Pico-São Miguel te verzetten naar een vlucht São Jorge-São Miguel.

Terwijl Paul dat ging informeren zag ik een aantal kunstwerken van project O Mar Começa Aqui

en die ging ik uiteraard op de foto zetten.

Er waren er meer, maar dat waren steeds dezelfde twee, maar toch weer een uitbreiding van mijn foto collectie.

De vlucht kan inderdaad verzet worden, dus vanavond zullen we bekijken of het mogelijk is (huurhuis, huurauto, overtocht) om ook nog naar São Jorge te gaan.

En dat zullen we dan doen met een kop thee en een Queijadas do Pico; het traditionele gebakje van het eiland.