Volgens de weerberichten zouden de wolken vandaag hoger zijn dan de afgelopen dagen en daarom wilden we vandaag naar Casa da Montanha, halverwege Montanha do Pico, gaan.
Do Pico zouden we moeten kunnen zien vanuit het huisje, maar toen we opstonden zagen we alleen nog maar wolken en daarom besloten we om eerst even een wandeling te maken over het pad dat achter de huisjes langs gaat, daar waren we nog niet geweest.
Toen we voorbij ons huisje liepen stond de deur open, maar dat bleken gelukkig de schoonmaaksters te zijn.
Verder zijn we niet gegaan, want we waren natuurlijk al een paar keer in het stadje geweest.
Ook al was do Pico nog steeds niet te zien, we besloten toch maar omhoog te rijden in de hoop dat de hoge wolken weg zouden zijn, zoals voorspeld was-
Op de hoofdweg moesten we stoppen omdat er een kudde koeien voorbij kwam wandelen; het zou een dag met veel koeien worden.
Toen we van de hoofdweg, de weg naar do Pico opreden zagen we een dik wolkenpak aan komen drijven.Even later zaten we in een hoosbui waarin we helemaal niets meer zagen en heeft Paul de auto maar aan de kant gezet tot de bui over was.
De weg was niet bepaald breed en/of goed te noemen
Bij de ingang van het natuurgebied Montanha do Pico waren veeroosters en werd de weg wat beter, ook al bleef hij smal en zaten we helemaal in de wolken.
De weg hield op bij Casa da Montanha, op 1225 meter hoogte; het hoogste punt dat je met een auto kunt bereiken.
We parkeerden de auto en gingen de Casa bekijken.
Vanaf hier kun je naar de top van do Pico (2351 meter) klimmen, een tocht van ongeveer vier uur heen en dan weer vier uur terug.
Er zijn een beperkt aantal plaatsen voor mensen die er willen overnachten en dan ]s ochtends vroeg de zonsopgang willen bekijken vanaf de top, de Piquinho.
Iedereen die de berg op gaat is verplicht zich te registreren (en weer af te melden) in Casa da Montanha.
Wij hadden totaal niet de behoefte om de top te gaan beklimmen, ik wilde alleen graag even een foto maken aan het begin van de klim.
Anjo da Montanha, Engel van de berg.
Vandaag werd aangeraden om niet naar de top te klimmen, i.v.m. het weer, maar terwijl we hier stonden kwamen er toch allemaal mensen voorbij die toch persé omhoog wilden.
De meneer achter de balie vertelde ons dat de mensen tegenwoordig geen rekening houden met wat er wel/niet aangeraden wordt-
Ze zijn er dan een of twee dagen, hebben het op hun bucketlist staan en dan moet het ook...
Vaak verkijken mensen zich op de kou en dan kunnen de reddingswerkers weer uitrukken.
Heel even brak er zelfs een zonnetje door!
2 opmerkingen:
En dan moeten anderen mensen hun tijd besteden of nog erger hun leven wagen aan het onverantwoordelijke gedrag van die idioten. Ik heb trouwens een hekel aan het woord "bucketlist". Heb er ook geen een.
Vier uur wandelen... ik draai er mijn hand maar een klein stukje voor om. Maar vier uur klimmen, dat zou ik niet redden.
Een reactie posten